Τον Δεκέμβριο του 2010 εγκαινιάστηκε η Μικρή Βιβλιοθήκη, μια σειρά που στόχο έχει να προβάλει σύντομα κείμενα που είτε απόκεινται στις συλλογές της Βιβλιοθήκης και παραμένουν αδημοσίευτα ή έχουν περιπέσει σε λησμοσύνη είτε αναφέρονται σε πτυχές της ιστορίας της Βιβλιοθήκης.

Με αφορμή τη δωρεά μέρους του αρχείου της μεσολογγίτικης οικογένειας Τρικούπη το 2010, κυκλοφόρησαν το 2012 και το 2013 αντίστοιχα τα ανέκδοτα κείμενα της Σοφίας Τρικούπη, αδελφής του Χαρίλαου Τρικούπη Η Μήτηρ μας: Αικατερίνη Τρικούπη το γένος Νικολάου Μαυροκορδάτου (1800-1871) και Ο Παπαγάλλος μου, βιβλία που επανακυκλοφόρησαν ξανά και ξανά μιας και γνώρισαν μεγάλη ζήτηση.


Σε αυτό το κείμενο δεν γίνεται καμία αναφορά στους γονείς. Πρωταγωνιστές είναι ο Παπαγάλος, ο Χαρίλαος Τρικούπης αλλά και η ίδια η αφηγήτρια. Η ζωή του πρώτου περιγράφεται αναλυτικά και με αξιοσημείωτη ακρίβεια. Η Σοφία Τρικούπη παρατήρησε με ενδιαφέρον από κοντά και κατέγραψε πολλές λεπτομέρειες για την διατροφή, τις καθημερινές συνήθειες, την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του Παπαγάλου της. Η περιγραφή της, σε πολλά σημεία, μοιάζει με εγχειρίδιο οδηγιών
φροντίδας του αφρικανικού γκρίζου.

Γνωστά επεισόδια της ζωής του Χαρίλαου δεν αναφέρονται. Αντίθετα σημειώνονται, χωρίς να χρονολογούνται, άλλα γεγονότα και περιστατικά που αποκαλύπτουν αυθόρμητες αντιδράσεις του, τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του, πτυχές του χαρακτήρα του άγνωστες και την ιδιωτική-οικιακή συμπεριφορά του.

Από την θέση της αφηγήτριας η Σοφία Τρικούπη βρίσκει την ευκαιρία να ανατρέξει στο παρελθόν, να εκφράσει βαθιά αισθήματα απώλειας, λύπης και μοναξιάς και μη παρηγοριάς. Η συναναστροφή της με τον Παπαγάλο της προσέφερε ένα περιεχόμενο στην καθημερινότητά της, την συνέδεε με τα περασμένα.